Valentijnsdag

                  VALENTIJNSDAG
 

14 februari is het weer zo ver dat je aan een geliefde of bekende een naamloos briefje, kaart, bloemetje of cadeautje kan sturen. Maar het is een uit de hand gelopen commercieel gebeuren geworden wat ooit in Engeland is begonnen.

In 1400 ging men elkaar rond die dag liefdesbriefjes schrijven en vanaf de zestiende eeuw werden het kaarten.

In Nederland zag de middenstand er ook brood in en begonnen met het aanbieden van kleine aardigheidjes. Dat ging jaren goed tot je te horen kreeg dat er computers, televisies en zelfs wasmachines tegen speciale Valentijn prijzen te koop waren. Wij vonden het bespottelijk maar gekken trekken de kaart hoor je wel eens. Bij ons aan de overkant op de Haarlemmerdijk woonde een alleraardigst, heel mooi meisje die zangeres van beroep was en vele aanbidders waren de revue al gepasseerd zoals ze vertelde.
Het was op de bewuste februari morgen toen ik na het openen van de gordijnen zowat van verbazing omviel.
 
Bij het zangeresje stond een kraanwagen en voor haar raam op de tweede etage bungelde een kleine auto
met een strik er omheen met de volgende tekst:
 ‘BE MY VALENTINE’
 

Het kan niet gekker zei mijn buurman, wat verandert de wereld. Een paar dagen later kwam het meisje in de winkel en ik vroeg naar die  belevenis. ’’Ja dat was leuk, maar ik heb die auto niet gehouden en ook die knul niet, want ik heb een lieve vriendin waar ik heel  gelukkig mee ben’’.

 

Maar eigenlijk is het een triest verhaal van die Valentijn.

Hij was om zijn christelijk geloof in de gevangenis beland en ter dood veroordeeld. Hij stierf toen hij gemarteld werd op 14 februari. De dag voor zijn executie schreef hij een afscheidsbriefje

aan de dochter van zijn medegevangene celgenoot waar hij erg verliefd op was.

Bij ondertekening stond er uw innig-Liefhebbende:  
         jouw Valentijn!