winteractiviteiten

     WINTER ACTIVITEITEN met de letter P.

 

Wat doen Oma van 80 jaar en Opa van 82 jaar om de donkere dagen voor Kerstmis door te komen. Dat was de vraag die ons zaterdag 23 december 2017 bezighield. Een boek lezen, TV kijken, naar muziek luisteren of prullaria uitzoeken voor de rommelmarkt. In stilte werd er nagedacht, totdat Oma zei: ‘ zullen we een spelletje gaan doen?’ ‘Wat voor spelletje bedoel je.’ ‘Ja hoe heet het ook weer.’ Na enig nadenken zei ik ‘Rummikub

bedoel je.’ ‘Dat was het’ riep ze enthousiast. Opa dacht aan vroeger en vertelde, ‘kort na de oorlog, toen deden we ook spelletjes waarbij je iets moest opschrijven, dat noemde ze een vijf minuten spelletje. Ieder kreeg papier en potlood daarna moesten we woordjes onder elkaar opschrijven: Woonplaats, Beroep, Jongens- of Meisjesnaam, Lichaamsdeel en Dier. Vervolgens kwam de krant (De Gooi en Eemlander) en werd er een letter geprikt. Mijn zus was zestien jaar, bloedserieus, super intelligent en vaak de oppas van haar kleine broertje, wat ik erg hinderlijk vond. Ze bemoeide zich overal mee, ook toen ….. Kijkend op mijn briefje zei ze ‘er hoort ook nog het woordje vrucht bij.’ Ze kreeg haar zin en wij schreven er vrucht bij. De letter N werd geprikt, de wekker kwam op tafel en werd op vijf minuten gezet. Wij aan de gang en weer klonk de stem van mijn zus: ‘ als iemand hetzelfde woord heeft moet je dat doorstrepen en verlies je een punt.’ Onder het getik van de wekker werd er geschreven. Nijmegen, Naarden, Napels, weer bemoeide mijn zus Riet zich met mij: ‘Wim je mag maar een naam schrijven per onderwerp.’ ‘En jij mag niet op mijn papiertje kijken’ zei ik een beetje boos. Snel gingen we verder, jongensnaam met N… Nico, een dier werd  Neushoorn maar ik zocht iets bijzonders en het werd Naaktslak, Lichaamsdeel Nek, Beroep werd Naaister en als vrucht had ik Noedels opgeschreven. ‘Dat is geen vrucht, werd er geroepen.’ Maar Ricardo mijn Italiaanse vriendje van de overkant hoor ik vaak zeggen we eten Noedels vanavond. ‘Nee Joh’ riep mijn broer, ‘dat is ongerezen deeg wat in water gekookt wordt en daarna voegen ze een saus er aan toe.’ Hij zat op de koksschool en zal het wel weten dacht ik nog. ‘Van je verhaal over je jeugd en het verleden komen we in het heden en gaan we dat vijf minuten spelletje ook proberen te spelen’ zei Oma met een lachje. Dat spelletje hebben we een half uur gespeeld en hadden beiden evenveel punten wat beloond werd met warme chocolademelk en een speculaasje. De verdere dag hield dat spelletjes gedoe mijn gedachten bezig. Zo zat ik ook te denken aan een tienminuten spel. Er werd een letter van het alfabet gekozen, dan moest je met zoveel mogelijk woorden, situaties of omstandigheden beginnen met die letter. Met dat idee kwam ik ook op de gedachte er een verhaal over te schrijven. Op een papiertje schreef ik het alfabet en vroeg aan mijn partner of ze een letter wilde prikken. Ze greep het papiertje sloot haar ogen, zwaaide met haar rechter arm en prikte….. op de letter… P. Het eerste waar ik aan dacht was Piet, de hulp van Sinterklaas die het moeilijk heeft om dat hij niet zwart meer mag zijn. PietPaaltjens, Pseudomien van Predikant en dichter Francoise Haver Schmidt.

Piet de Prater van Radio Caroline.

Peter Pannekoek, comedion en tekst schrijver. Alles moest vandaag met een P

En dat is best Pijnlijk als je het niet Panklaar hebt. Even later zagen wij een prachtige auto het erf oprijden.’ Wie zou dat zijn?’, zei Oma  Pingeling, Pingeling….klonk de huisbel. Wij gingen samen Poolshoogte nemen. Op het stoepje voor de deur stond een Perfect gekleed Persoon met een enorme Peperamonia kamerplant die hij Pardoes met Potkluit en al voor de deur zette, met de woorden: ‘deze is voor jullie.’ Verbaasd keken we ernaar en Oma, die de man herkende, als het vervelende Pestigerige Pukkeljoch (zoals ze later vertelde) waar de hele school een hekel aan had, riep toneelspelend: ‘PeterPlons, hoe is het met jou, kom er in man.’ Even later zaten we met de dorpsgenoot aan tafel. ‘Waaraan hebben we je bezoek en die plant te danken?’ ‘Nou, ik hoorde vaak dat veel mensen die me van vroeger kennen een gruwelijke Pest aan me hebben en dat wil ik graag uit de wereld hebben.’ ‘Ja, je was een vervelend Pesterig rot jochie, je trok meisjes aan hun strengels, stompte en schold en ieder die een brilletje droeg was een schele, kromme, rooie en noem maar op. ‘Dat is allemaal door mijn  minderwaardigheidscomplex gekomen en daarvoor ben ik behandeld en er van af.

Nu ben ik gelukkig een ander mens geworden met heel veel geld wat ik met Pokeren in het Casino gewonnen heb. Met mijn bezoekjes aan zo veel mogelijk bekenden van vroeger Probeer ik met een Presentje en excuus mijn gedrag van vroeger goed te maken.’ ‘Wij zijn er blij mee, maar vonden het vreemd dat de bloemist met een Peperdure Porche het erf op kwam.’ ‘Ja, die is nieuw, trouwens alles is nieuw, mijn huis, PrachtigePiano, Pak en Pulsar Polshorloge, Pochte hij verder met Pretoogjes op zijn Ponem. Peter Plons nam afscheid met de woorden: ‘Genieten jullie maar van je Pensioen dan doe ik het van mijn Poen.’ Toen hij verdwenen was zaten Oma en Opa in Pikdonker op de bank met een glaasje Prik vol Pruimen, Peren en Perzik sap. ‘Waar denk je aan?’ ‘Aan die kerel en aan de P voor mijn verhaal wat ik niet onder de Pet wil houden.’ ‘Wat voor werk zou hij vroeger gedaan hebben? Politicus, Politie agent, Parkeerwacht, Paardenfokker of Portier van een Pretpark misschien’. Diep nadenkend zei ik: ‘ Allemaal te netjes voor die kerel. Volgens mij heeft hij een beroep gehad wat met seks te maken had.’ ‘Een escortservice man bedoel je.’ ‘Ja zo iets maar dan met een P.. Plons was een Pooier, zo’n beschermer en Profiteur van Prostituees die hij dag en nacht in de Peiling hield vlakbij zijn seksboerderij in Polderland. In dat Polderlandschap was een brede sloot met de aanlegplaats voor een bootje. Mijnheer Plons zat op een saaie zaterdagmiddag in zijn Plezierbootje en hield via de Patrijspoort met zijn Prisma verrekijker de boel Permanent Prima in de gaten. Alles wat hij zag noteerde hij in een dag Pocket boekje met een Parker goudkleurige vulpen. Er gebeurde lange tijd niets. Peter Plons schonk zijn Pilsje in en nam er een Pikketanissie bij. Plotseling klonk er geluid uit de manege, hij keek door zijn Prisma en zag de deur openstaan en het hek van de boomgaard en tussen de Platanen, Pruimen en Perenbomen een dikbil Paard en een Pony Paardje.Plons belde de Portier van de seksclub en gezamenlijk dreven ze de dieren terug naar de manege waar hij in de Paarden stal een dekhengst met een Plassende Piemel zag staan. Het stonk er enorm naar PaardenPoep en Pis. Met een zakdoek voor zijn Pinoccio neus verliet hij deze Plek en besloot deze Pestdag Publiek geheim te houden. Punt uit.

 

Week 52, de laatste week van het jaar was rustig verlopen met administratief werk en dagelijkse karweitjes. Toen werd het oudejaarsdag, Zondag 31 december 2017. Het regende en waaide bij een temperatuur van 12 graden, niet normaal was ons oordeel. Plotseling hoorden we enorme knallen. Geschrokken zei ik: ‘dat is geen vuurwerk maar een ontploffing of zo.’ Nieuwsgierig beklommen twee oudjes de trap naar boven om uit het raam van de dakkapel te kijken. En ja hoor, op het weiland zagen we twee jongens die bezig waren met melkbussen. ‘O die zijn aan het carbidschieten’ zei oma. ‘Waar schieten ze dan op’ was mijn een beetje domme vraag.’ ‘Met die knallen verjagen ze boze geesten en schieten ze het oude jaar weg’. Oma vertelde verder, ‘melkbus, carbid een beetje water deksel er op, even wachten en knallend vliegt de deksel eraf.’ Na dit incident dronken we een kopje koffie. Oma bladerde in haar Plusblad waarop zij een abonnement voor haar verjaardag had gekregen. Ondertussen luisterden we naar muziek van Bach. Het was gezellig in huis. De avond brak aan en het werd nog gezelliger met brandende kaarsjes, oliebollen, appelflappen en een lekker hapje voor Antje het angstig aanwezige kattenbeest. Buiten begon het grondvuurwerk met hevige knallen, licht effecten en ontzettend veel rook. De TV ging aan, een fles champagne met twee glaasjes werden klaargezet en even later hoorden we orgelmuziek en een groot gemengd koor met het lied: Uren, dagen, maanden, jaren vliegen als een schaduw heen. Toen het meetellen met 12 tikken van de klok, een gong en ja hoor het was 2018.     

Proost!!!