Overpeinzing
Overpeinzing
In de nacht van18 november
2021 werd ik door mijn partner gefeliciteerd met mijn 86steverjaardag.
Zij gebruikte de worden van deze tijd: ‘onwijs veel geluk, gefeliciteerd hoor lieverd.’
Het werd een onrustige nacht met allerlei gedachten die door mijn hoofd spookte over mijn leven.
Het leeftijdsverschil tussen mijn broer en zus was één jaar.
Met mijn dochters gebeurde hetzelfde, slechts 13 maanden na de eerste kwam de tweede, aan iedere hand ééntje, was toen de gedachte. Daarna kwam het getal 49 in mij op, in Amsterdam hadden wij een lunchroom uitgebaat die op nr. 49 zat.
Mijn lat-relatie -nu al meer dan 21 jaar zijn wij en het ‘latten’ en zij woont in Landsmeer…. op nr. 49.
En mijn dochter May en haar man wonen in Haarlem en ja hoor ook al op nr. 49……
Verder denkend over dat getal 49 kwam het jaar 1949 naar boven. Ik was 14 jaar en bij de padvinderij Zeeverkenners. Mijn broer en een paar broers van mijn vader waren als militair naar Nederlands Indië gezonden om het gezag daar te herstellen na de capitulatie van Japan.
Daarna kwam de erkenning van Indonesië en waren wij Nederlands Indië kwijt. Nu was de republiek geboren en kwam de macht in handen van president Soekarno.
Het getal 49 bleef maar door mijn hoofd spoken, ik dacht: dit is een voorteken.
Sindsdien kochten wij lootjes met het getal 49 op het eind. Helaas is het al 49 x misgegaan.
Slaapdronken keek ik op een nacht opzij en dacht na over gokken, zag een slapende vrouw en rekende: oh ja, samen zijn we 84 + 86 = 170 misschien moet ik met het getal 170 gaan gokken, we blijven stug doorgaan want ondanks alle kwaaltjes komen er toch nog steeds verhaaltjes.
