verzamelaar
Verzamelaar
Het was een snikhete dag in juli. Volgens afspraak kwam Bertus, een medeflatbewoner die ook als klusjesman fungeerde, een nieuw soort mengkraan van de douche monteren.
Ik gin bij hem kijken:’ er zit ook een grote douchekop bij, voel eens hoe lekker’, zei Bertus enthousiast. ‘Heerlijk’, riep ik blij verrast. ;Ga je mee voor een kopje koffie?’
Terwijl we naar de keuken liepen zag hij mijn enorme koperen voorwerpen collectie.
Bewonderd bleef hij staan en vroeg: ‘oude dag voorziening?’ ‘Nee man, meer een uit de kluiten gelopen hobby, overgehouden uit m’n jeugd. Als jongetje van een jaar of zeven, kreeg ik als taak de franjes te kammen van de kleden en kleedjes en het koper te poetsen, dat was heel wat: traproedes, de bel, de brievenbus, kandelaren enzovoort.
En op een dag zat ik als zevenjarige opeens zonder ‘werk’, want mijn vader en broer waren bezig al de koperen spullen waaronder de gordijnringen , de bel en ook de brievenbus, zelfs de deurknoppen en handvaten werden in een kist gedaan. Nieuwsgierig vroeg ik aan m’n zestienjarige broer:’ waarom doen jullie dat?’ ‘We verstoppen het voor de Duitsers, als die het te pakken krijgen maken ze er kogels en handgranaten van’.
‘Vervolgens is die kist en de radio in de achtertuin begraven. Jaren later is alles opgegraven en mocht ik het houden. Die kist is ook mee naar Amsterdam verhuisd op het moment dat ik naast mijn koffie en theewinkel een ontbijt en lunchroom was begonnen onder de naam de Theeklipper wilde wij de ruimte als een schip inrichten.
We kregen een reddingboei en een scheepstoeter, daarna kwam Rob van Reijn, die vertelde dat hij een sleepbootje op de werf van Piet Bierenbroodspot had liggen, voor de sloop of wij dat misschien wilde hebben. ‘Ja, graag’ riep ik. Het werd een scheepsbel en twee partrijspoortjes, alles van koper, ’s avonds zat ik er over te denken en toen kwam ook dat koper in die kist in m’n vermoeide hoofd weer naar boven. In de kleine kelder heb ik die kist met hamer en beitel opgemaakt en wat ik toen te zien kreeg was heel bedroevend….. de hele koperen bende was dof, donker en glansloos geworden.’ ‘Dus niet lullen maar poetsen ‘ zei Bertus lachend ‘Ja, dat deed ik ook want de koperpoets zat er ook nog bij’. "Wat een mooie spullen, een keteltje , een komfoortje, een trompet, lepel en tabaksdoosjes, een vijzel, een zevenarmige kandelaar en nog veel meer’. ‘Dit alles droeg bij aan het interieur van de lunchroom en nu genieten wij er hier van’.
We dronken nog een kopje koffie. Ik zei: ‘mijn verzameling postzegels, sigarenbandjes en munten Tielse Flipjes heb ik toen weggedaan en daar voor in de plaats een paar schilderijen gekocht wat hier weer gezelligheid geeft’. Bertus grabbelde in zijn portemonnee, gaf het bonnetje, 24,90 euro a.u.b.’. ‘Hier 25 euro en laat de rest maar zitten’…..
"Bedankt voor de gezelligheid en het verhaal’.
‘oké, als ik bij Kunst & Kitsch ben geweest dan hoor je het wel!’