Succes koffie


SUCCES KOFFIE


Het was tien minuten voor drie toen ik langzaam het paadje opliep
dat behoorde bij een heel groot kantoorgebouw op de Apollolaan.
Enigzins gespannen opende ik de deur en stapte een heel grote
hal binnen. In de portiersloge zat een man met een rimpelig
domineeshoofd, althans zo kwam het bij mij over, want hij leek
precies op een bekende predikant. Om drie uur had ik een
afspraak met Gabrielle König, bedrijfsleidster van de Duitse firma
Wolff Kaiser. Die firma wilden koffie kopen tegen scherpe prijzen,
’t ging om flinke partijen. Ik meldde mij bij de portier, en deze zei,
neemt u daar maar even plaats, en hij wees naar een gezellige
zithoek, bestaande uit een bank, een ronde tafel met drie stoeltjes
Een meisje kwam vragen of ik een kopje koffie wilde drinken. Ik
zeg, laat ik dat maar niet doen want ik heb over vijf minuten een
afspraak. Ja, dat weet ik zei ze, maar Gabrielle is nog even in
gesprek, kan het nog wel even duren. Nou dan graag een kop
koffie zei ik, en dat verklaarde gelijk mijn onrustige gevoel, want ik
had op de binnenplaats een auto van de vertegenwoordiger van
van Nelle’s koffie en thee zien staan. Om me heen kijkend kreeg ik
gelijk het gevoel van, hier kijken ze niet op een dubbeltje, er
stonden marmeren beelden en er was een prachtige vijver met
daarin zes heel dikke goudvissen die dikke pret hadden zo te zien.
En weer naar de portier met z’n mistroostige domineeshoofd
kijkend moest ik denken aan een dorpje op het platteland waar een
nieuwe dominee was benoemd. Drie weken achteréén had hij
preken geschreven en op de kansel gestaan. Het hoogste aantal
mensen wat zijn kerk bezocht had, was tien, en treurig had hij
tegen de koster van de kerk gezegd, dit gaat zo niet langer we
moeten wat verzinnen om meer mensen naar de kerk te krijgen.
Wil jij mij helpen om meer mensen naar de kerk te krijgen? De
koster had wel een idee, moet u luisteren zei hij. Ik ben lid van een
duivenmelkers vereniging en ons zangkoor wil graag komen
optreden tijdens de dienst. U houdt een heel mooie preek, op een
gegeven moment zegt u “alle zegen komt van boven” ik laat een
witte duif uit een luikje boven in de kerk los, en deze vliegt dan
door de kerk, de mensen zien een wonder gebeuren, en gaan
misschien weer gelovig worden. Hoe vindt u dat, vroeg de koster.
Je bent een geniale man zei de dominee. We doen een oproep in
het kerkblaadje en via de radio maken we reclame, dat moet haast
wel werken zei de dominee enthousiast. De bewuste zondag was
aangebroken en er was al een wonder geschiedt, want de kerk zat
barstens vol. De dominee beklom met z’n mooiste toga de
preekstoel en heette de gemeente van harte welkom, daarna zong
het mannenkoor twee liederen en toen begon de preek. De mensen
luisterden met aandacht, toen strekte de dominee beide armen
naar boven uit en sprak met welluidende stem, ALLE ZEGEN
KOMT VAN BOVEN!! Er gebeurde niets toen nog een keer, ALLE
ZEGEN KOMT VAN BOVEN!! Hij herhaalde het de derde keer. Er
klonk er een knarsend geluid boven in de kerk, een luikje ging
open men zag het gezicht van de koster, deze riep fluisterend naar
de Dominee; ‘t ken niet, de kat heeft hem op gevreten. Mijn
mijmering werd verstoord door het meisje, wilt u mij maar volgen,
ging mij voor naar een vertrek waar een paar lange houten banken
stonden met een soort vergadertafel. Neemt u hier maar plaats, zei
ze, en vertrok. Na weer vijf minuten gewacht te hebben nam ik een
tijdschrift van de tafel en schrok me een een hoedje, ‘t was een
jereinste sexblad. Snel nam een ander blad en weer vierde de sex
hoogtij, ik dacht, waar ben ik in terechtgekomen? Ook zag ik een
rijksdaalder liggen. Daar kwam de verlossing. Hallo mijnheer, mijn
naam is Gabrielle, exuus voor het wachten. Zij opende een deur
in die kamer die ik nog niet ontdekt had. Ik overhandigde
haar de koffie monsters , we bespraken de verpakking en de
prijzen. Weet u, uw prijs licht ons beter dan bij een paar andere
offertes. Een klein bedrijf spreekt ons meer aan! De keus is dus op
‘t Zonnetje gevallen maar wij rekenen op prompte leveringen en
versgebrande koffie het gaat om vijf tot zeshonderd pakken van
250 gram per week. Er wordt contant afgerekend met onze
boekhouder, de heer Schok die ik even zal oppiepen om kennis te
maken. Even later kwam de heer Schok ook weer door zo’n
verborgen deur binnen en Gabrielle gaf mij een hand en groette.
De heer Schok bleek een joviale man en zei, deze order heb je aan
mij te danken want ik weet wat het is om als klein bedrijf je hoofd
boven water te moeten houden. Mijn ouders hadden een kleine
kruidenierswinkel en dat was sappelen van ’s morgens vroeg tot ‘s
avonds laat en de zondag was voor de boekhouding. Toen kwam
er een supermarkt in onze buurt en binnen twee jaar moesten ze
de boel sluiten. Wat erg voor uw ouders zei ik. Niks erg zei hij want
mijn vader is nu chef bij die super, hij heeft ‘t beter
dan ooit. Mijn moeder past en speelt met de kleinkinderen, dat
vindt ze heerlijk. Ik bedankte de heer Schok en vroeg wanneer de
eerste levering plaats moest vinden. Hij zei, ik bel u een week van
maar ik weet eigenlijk niet welke koffie Gabrielle heeft uitgekozen.
Ik zei, de Succes koffie en liet het zakje zien.
Dat ziet er leuk uit zei hij en erg geschikt voor ons doel. Welk doel
bedoelt u, vroeg ik. We huren zaaltjes door het hele land en
nodigen mensen uit op onze demonstraties avonden. Daar maken
ze kennis met onze snelkook pannen of electrische dekens. De
bezoekers krijgen allemaal een gratis pak koffie. Zo zat dat dus
dacht ik bij mezelf. Ik bedankte hem en vroeg, waarom liggen er
allemaal van die sexbladen in die kamer? O, er werken hier nog al
wat jonge meisjes en als we mannelijke sollicitanten hebben, laten
we ze in die kamer een tijdje wachten, we kunnen ze door een
kijkgaatje in de muur in de gaten houden. Tussen die bladen liggen
ook een paar kranten, een voetbalblad en nog ’n sportkrantje. dan
observeren wij hun gedrag, ook leggen wij wel eens een
rijksdaalder op die tafel om te kijken of ze eerlijk zijn, begrijpt u. Ik
begreep het, hij ging er vandoor en ik ook. Toen ik weer die tafel
passeerde, kon ik het niet nalaten om de rijksdaalder om te
wisselen voor twee guldens en twee kwartjes. Maar de smoelen
heb ik natuurlijk niet te zien gekregen. Zo vergleden er twee jaar,
het was één van onze beste klanten goed van betalen en aardige
mensen. Daarna begon het anders te worden. Mogen wij de
volgende betalen? Natuurijk zei ik, maar het gebeurde steeds
vaker. Toen kwam de vraag, kan het een gulden goedkoper per
pak? Nee, ‘t is een uitgeknepen prijs daar kan ik niet aanbeginnen
tot mijn spijt, antwoordde ik. Dan moeten we de leveranties staken
werd er gezegd.
 Na koortsachtig denken zij ik, we maken zakjes
van tweehonderd gram, dan kan het wel, want u lokt die mensen
met een pak koffie. Dat is heel schrander bedacht zei de heer
Schok. Een maand later kregen wij een brief van de warenwet dat
het gewicht wat op de pakjes stond niet klopte. Een
waarschuwing, maar geen boete. Er volgde nog meer jobstijdingen
want de firma was failliet. Wij hadden nog vieren twintig honderd
gulden te ontvangen. In zak en as ben ik met de
heer Schok gaan praten en heb hem verteld wat voor een schok dit
voor ons betekende en ik refereerde ook nog eens aan het
kruideniers gevoel van z’n ouders. Hij kreeg zowat tranen in z’n
ogen en heeft ons toch keurig betaald. Er ging een maand overheen
na dit voorval, toen een klant in de winkel kwam vertellen dat
ze onze succes koffie op de markt twee gulden goedkoper kon
kopen. Dat kan niet zei ik geschrokken, maar ben toch gaan kijken
en verdraaid, een hele kraam vol met mijn succes koffie. Ik dacht,
die hebben onze zakjes na laten drukken en spelen mooi weer met
onze naam. Na een praatje met de martktkoopman bleek hij ter
goeder trouw. De hele handel had hij van de failliette firma Wolff
Kaiser gekocht. Toen begreep ik hoe hij aan onze koffie was
gekomen. Ik zij ik wil de hele partij tegen uw verkoopprijs op
kopen. Daar ging hij direct mee accoord. Maar toen ging zijn
vrouw moeilijk doen. Zij begon te gillen; doe niet zo stom Rinus,
dan zijn wij onze hele handel kwijt! Ja,maar, deze mijnheer koopt
alles in één koop, zei Rinus. Maar dat is toch zonde, dan moeten
we naar huis. Wat een domme gans was die koopvrouw.