Amsta gaat sluiten !
ZORGCENTRUM AMSTELDIJK (AMSTA)
GAAT SLUITEN.
Bij velen stond dit gebouw bekend onder de oude naam "TABITHA” op de plek van de voormalige Sint Willibrorduskerk.
Op de hoek Amsteldijk- Ceintuurbaan in de pijp, stadsdeel Amsterdam Oud-Zuid stond eens
een groot R.K. Godshuis.
In 8171 was men begonnen met de bouw van de
Sint Willibrordus kerk buiten de Veste, ook wel de kathedraal genaamd.
Het was een ontwerp van architectbouwmeester
P.H.J. Cuypers. Voorts bouwde hij de Vondelkerk, de Posthoornkerk , het –Rijksmuseum en in 1889 het Centraalstation -Amsterdam. In 1899 was eindelijk de Sint Willibrorduskerk gereed en konden de mensen
naar binnen. Als sluitstuk kwam in 1924 de middentoren onder leiding van zijn kleinzoon
Pierre Cuypers ook gereed. Helaas moest de kerk gesloten worden wegens ernstige bouwdefecten, dat gebeurde in 1966.
Het was inmiddels 1970 toen de kerk werd gesloopt en de grond verkocht aan de Ned.- Middenstandsbank. In 1987 werd op de plaats waar eerst de kerk stond in opdracht van de Amsterdamse stichting verzorgingshuizen Tabitha, een geheel nieuw verzorgingshuis voor ouderen, gebouwd.
Verzorgingshuis Tabitha kwam in 1988 in gebruik met plaats voor 100 ouderen.
In de bijbelse plaats Joppe/Jaffa een voorstad van Tel Aviv in Israël woonde een vrouw Dorcas, haar Joodse naam was Tabitha -(gazelle). Zij was een volgelinge van Jezus en stond bekent als iemand die veel goeds deed voor arme , zieke en oudere mensen.
Daar ik vlak voor mijn pensioen zat en nauwkeurig de woonkrant bestudeerde zag ik een advertentie dat er over enige weken nieuwbouw-
seniorenwoningen aangeboden werden op het Willibrordus terrein vlak naast Tabitha aan de Ceintuurbaan. Het waren geen aanleun of inleunwoningen, maar prachtige zelfstandige flats in een beschermde omgeving. In het jaar 2000 kwam ik op mijn vijf en zestigste jaar in zo’n hoekflat te wonen en kon indien nodig gebruik maken van de faciliteiten van het nabijgelegen verzorgingstehuis Tabitha. Na een jaar had ons complex inmiddels de WIBO status
gekregen, dat was een hele geruststelling om in de directe omgeving van een bescherm engel
te mogen wonen en ook verzekerd te zijn thuiszorg indien nodig. Maar dingen veranderen in de loop der jaren, eerst betaalde ik de huur aan de Dageraad en later werd dat de Alliantie , Tabitha werd Amsta en nu kregen de bewoners te horen dat Amsta per 1 juli 2014 het pand aan de Amsteldijk 35 gaat sluiten.
Het bracht een grote schok teweeg onder de ouderen en hulpbehoevenden die in overleg met familie elders een plaats moeten zoeken.
‘Hoe kan zo iets gebeuren, hebben ze net hun 25 jarig bestaan gevierd en nu laten ze de boel springen’ hoorde ik een bewoner zeggen. ‘Een ramp niet alleen voor ons, maar ook voor het personeel en vrijwilligers van al die diensten waar moeten die nu heen?’ was de vraag van Gerda. ‘Maar ook voor de mensen van onze seniorenwoningen gaat er veel verloren’ was mijn opmerking. ‘ Wij konden gebruik maken van : Het dienstencentrum.
Een kapster, een pedicure, ergotherapie , er is een ruimte voor fitness met een fysiotherapeut maar ook het winkeltje met dagelijkse behoeften
en kruidenierswaren speelde een belangrijke rol. Activiteiten zoals concerten, een kerkdienst. een rommelmarkt met barbecue in de binnentuin van het complex behoorde tot de mogelijkheden. Kortom een groot gemis als dit verloren gaat.
‘Hoe moeten we nu verder?’ vroeg een mevrouw die ik sprak bij de brievenbus.
‘Het is inderdaad heel jammer dat we straks niet meer de maaltijden kunnen gebruiken in Amsta, de gulle lach van de koksbrigade en de lieve mensen van de bediening moeten missen, de gezellige gesprekjes tijdens het eten met de bewoners zullen ook verleden tijd zijn. Maar omdat de regering wil dat ouderen langer zelfstandig blijven wonen kan je altijd beroep doen op de wijkpost voor ouderen, of vrijwillige burenhulp, Stichting Combiwel met ouderenconciërges die je kunnen helpen met kleine woningaanpassingen of kleine klusjes .
Dus er is sociale, maatschappelijke en persoonlijke verzorging genoeg mogelijk in de pijp, tot je de pijp uit gaat’ zei ik met een lach.
A