Eurovisie songfestival oud en

                             AFSCHEID.


Bij het bericht dat Corry Brokken 2 juni 2016

op 83 jarige leeftijd is overleden deed mij dat ook weer denken aan Jetty Paerl die op 22 augustus 2013 op 92 jarige leeftijd is overleden. Automatisch kwam ik toen weer op de gedachte dat deze twee dames in 1956         de eerste waren die Nederland op het Eurovisiesong festival vertegenwoordigden. Mijn belangstelling is nadien blijven bestaan en ik heb verder ieder jaar de optredens van alle artiesten nauwlettend gevolgd en weer kwam het besef bij mij op dat velen inmiddels het tijdige voor het eeuwige verwisseld hebben.

Hier over nadenkend moest ik opeens aan mijn gabbertje Brammetje Groen denken die wist alles van en over elke artiest te vertellen zong hun liedjes en hield zelfs een dagboek bij. Maar dat was in vroegere jaren toen hij zelf nog actief was.

 

 

Vorige week belde hij mij nog op en zei:’ Hallo Wim , hier Bram Groen  nu ben ik een oude Jood van 81 jaar en heb voor mijn verjaardag een mobieltje gekregen en wil je even mijn nummer geven dus pak pen en papier. ‘Ja mijnheer, zegt U het maar’

‘O6 …….. ‘. ‘Dat is een mooi nummer Bram, je hoort nog van mij, dag tot later.’ Dat later werd al na twee dagen om tien uur in de morgen, ik belde naar Bram en kreeg hem na een minuut of twee zuchtend aan de smart Phone. ‘ Met Groen’. ’Dag Bram, met Wim Lassing, hoe is het met jou?’ ‘Goed alleen dat kolere telefoontje daar heb ik geen sjoege van. Iedere keer gaat dat rotding en dan pak ik hem en druk op het verkeerde knoppie. Eerst was het hier een oase van rust maar nu komt iedereen mij uitleggen hoe het moet. Gisteren dacht ik dat het kreng stuk was want ik hoorde geen moer meer. Een buurman zei je moet hem opladen en hij deed dat met een snoertje in het stopcontact. Nou weet ik ook waar dat snoertje voor dient.’ ‘Bram, waarvoor ik je bel is het volgende, ik ben erg geïnteresseerd in zangeressen en zangers zoals je weet, maar nu wil ik graag weten wie er allemaal aan het Eurovisie songfestival hebben meegedaan.’ ‘ Kan jij dat in je logboek nog terugvinden?’ Even was het stil en toen zei Bram ‘Ja, dat zal wel lukken, maar er zijn een hele boel goeie en bekende die er niet aan meegedaan hebben.’ ‘Dat weet ik wel, maar het gaat mij nu om dat festival.’ Brammetje zei: ‘Ottelenooie, dat is begonnen in de vijftiger jaren en er zijn al een heleboel kassiewijlen.’ ‘Maar goed ik zal proberen een lijsie te maken en kom volgende week naar je toe.’ ‘ Spreken we dan af in de kroeg of bij mij thuis?’ ‘Bij jou thuis, daar is het altijd rustig en gezellig.’ ‘Op wat voor dag kom je dan?’ ‘Dinsdagmorgen om half elf is dat goed?’

‘Ja dat is prima , graag tot ziens dan , dag Bram.’

Een week later, het was kwart over tien toen de huisbel klonk. Ik keek in het ruitje van mijn deurvideo en ‘riep wie is daar?’ ‘Bram Groen.’ ‘Hallo Bram’. Ik drukte op het knopje en riep: ‘ kom  binnen, dan ga je met de lift naar boven tot de eerste etage en daar zien we elkaar. ’Na de begroeting zei ik: ‘Wat ben je vroeg.’ ‘Ja ik ben een druk baasje, eerst ben ik naar de Synagoge geweest om kennis te maken met de nieuwe Rabbijn en daarna met zo’n busje van Connexxion naar hier.’ ‘Ben je nog steeds voorzanger?’ ‘Ja, de Synagoge kan niet zonder deze Chazzan’, zei mijnheer Groen vol trots. ‘Wat gaan we drinken, koffie, thee, fris of wat anders ‘.

‘Een koppie thee graag’. ‘Dan doe ik met je mee’, was mijn antwoord. Brammetje verviel gelijk in zijn oude rol en zong Tea for Two. Tijdens het thee drinken vroeg ik : ‘heb je nog wat gevonden van die Nederlanders die hebben gezongen op het Eurosongfestival?’  ‘Ja, allemaal maar met welk lied daar ben ik niet aan begonnen want dan was ik bezig geweest tot aan de kerst.’ ‘Hier is mijn briefje met de data en de namen.’ In keurig handschrift stond het volgende:

 
 

1956 Jetty Paerl en Corry Brokken.          

1957 Corry Brokken       1958 Corry Brokken.

1959 Teddy Scholten     1960 Rudi Carrell.

1961 Greetje Kauffeld    1962 De Spelbrekers.

1963 Annie Palmen         1964 Anneke Grönloh.

1965 Conny Vandenbos  1966 Milly Scott.

1967 Thérèse Steinmetz 1968 Ronnie Tober.

1969 Lenny Kuhr             1970 Hearts of Soul.

1971 Saskia & Serge       1972 Sandra&Andres

1973 Ben Cramer-            1974Mouth&MacNeal

1975 Teach-In                  1976 Sandra Reemer.

1977 Heddy Lester          1978 Harmony.

1979 Xandra                     1980 MaggiMacNeal.

1981 Linda Williams-        1982 Bill van Dijk.

1983 Bernadette               1984 Maribelle.

1985 …………                     1986 Frizzle Sizzle.

1987 Marcha                     1988 Gerard Joling.

1989 Justine Pelmelay     1990 Maywood.

1991 ………              1992 Humphrey Campbell

1993 Ruth Jac        1994 Willeke Alberti

1995 …………       1996 Maxine&Franklin Brown

1997 Mrs Einstein   1998 Edsilia Rombley

1999 Marlayne         2000 Linda Wagenmakers

2001 Michelle-         2002…………………..

2003 Esther Hart     2004  Re-union

2005 Glennis-Grace 2006  Treble

2007 Edsilia Romble       2008  Hind

2009 Toppers                  2010  Sieneke

2011  3JS -               2012  Joan Franka

2013 Anouk-           2014  The Common Linnets

2015 Trijntje Oosterhuis   2016  Douwe Bob


Toen ik de lijst bekeken had zei Bram: ‘die Douwe Bob is een talentvolle jongeman, maar of hij de beste Singer- Songwriter van 2016 is moet nog blijken. Maar ‘Slow Down’ klonk geweldig’.

Maar Bram, jij was vroeger toch ook een goeie zanger?.’

"Ja, ik was van alles, revuekomiek, componist-tekstschrijver, humorist, zanger en vanaf mijn zeventigste jaar voorzanger in de Synagoge. Mijn motto is nog steeds waar ook Ramses Shaffy in 1975 al over zong ‘We Zullen Doorgaan’.

Met zijn olijke koppie keek Brammetje mij aan, rekte zich uit, keek op zijn horloge en zei: ‘Ik moet er zo vandoor want om twee uur heb ik les.’

‘Les?’ ‘Ja, mijn thuishulp Elizabeth is een Engelse dame en die kan ik niet goed verstaan. Ze spreekt Nederlands met veel woordjes in Engels accent. Toen ik haar vroeg kan jij mij ook Engels leren spreken zei ze onmiddellijk met een lachje, Yes Sir. Als het u uitkomt geef ik dinsdag’s les van twee tot drie uur.

‘En wat kosten die lessen?’ ‘ Een pakje Marlboro sigaretten’ was het antwoord van Elizabeth en ik heb toen snel ja gezegd met de gedachten met twee sloffen Marlboro moet het zeker lukken om een beetje Engels te kunnen praten en verstaan.’

‘Harstikke goed Bram, en zeg nu eens iets in ’t Engels tegen mij.’ Hij trok een denkrimpeltje en zei: ‘ Bill you are my best friend for ever.’

Ik zei daarop; ‘Very good,  Sir Groen, ‘We’ll Meet Again’. Don’t know where, don’t no when. But i know we’ll meet again. Some Sunny Day.


‘Bye, Bye, mister Groen, Keep on smiling’.