Een nieuw leven

 
 
De kabouters waren druk bezig met het mooi maken van hun huisje. Bolwang bleek een goede timmerman, hij had alle planken vast gezet en ook ramen en de deur piepte niet meer.
Baardje was met verf en beits bezig geweest en Suizebol had een tuintje aangelegd. Het was ochtend en nog heel vroeg, de zon was juist opgekomen het veld lag er vredig bij.
In de verte werd een hek geopend en een man op een fiets reed in hun richting. ‘Goede morgen kabouters, ‘Ik ben Gerrit Bos van natuurbeheer en heb gehoord dat jullie hier zijn gaan wonen. Nou ik vind het goed, maar deze akker heeft een bestemming.’ ‘O, ja’ zei Suizebol wat gaan ze hier dan doen?’ ‘Er komt een kinderboerderij met allerlei dieren en we willen ook een miniatuur vijver aanleggen waarin bevers vissen en watervogels kunnen leven. Verder een muizen dorp met paleis, duiventil, konijnen_heuvel, marmottenhuisjes en nog veel meer. Volgende week beginnen de werkmensen en bouwvakkers.’
Moeten wij hier dan weg?’ vroeg Baardje. ‘Nee juist niet, ik wil jullie vragen om de beheerders te worden. De kabouters overlegde met elkaar en zeiden, ‘ we vinden het geweldig en doen het graag.’ ‘Mooi’ zei Gerrit Bos want we hebben nog meer kabouters nodig en over ’t geld hoeven we ons geen zorgen te maken want er is een fonds met leden en veel donaties. ‘Hebben jullie familie?’ ‘Ja in ’t Gooi wonen heel veel kabouters die graag willen werken.’ Mijn zusje Janneke woont daar ook met haar kinderen en een werkloze man.’
Laat maar komen en vraag of er nog meer kaboutertjes hier ook willen wonen en werken. ‘Wat voor werk moeten ze dan doen?’ ‘Wij hebben plaats voor klusjesmannen, dierenverzorgers, serveersters, tuinmannen en dergelijke.’
Meneer Bos wij zijn sprakeloos en erg blij, u kunt op ons rekenen,’ ‘Dat is dan afgesproken, morgen gaan we de contracten tekenen en komt alles in orde’. Hij dronk zijn koffie en zei: ‘ Vanmiddag moet ik naar Hilversum en als julie willen kan je meerijden.’ ‘Waar woont je zusje en die andere kabouters?’ ‘Op de Larense heide, vlak bij de schaapskooi.’ ‘Mooi, daar kom ik langs en zet jullie daar af,’ Zo gezegd, zo gedaan, Het zusje met gezin, ook Margrietje en nog vier andere Kabouters wilde graag komen wanneer de huisjes klaar waren. Dus afwachten maar.!!
 
KLAAR VOOR DE START
Het was een spannende week geworden voor de kabouters. Er waren veel dingen besproken die met grote mensen te maken hadden. Suizebol zei: ‘ zelfs kinderen en sommige dieren zijn groter dan wij, hoe pakken wij dat aan.?’
Baardje zijn mening was: ‘Wij zijn bijzonder en kunnen met bijna alle dieren praten want we verstaan hun taal en dat maakt indruk.’
 
Het was maandag er reden heel veel vrachtwagens met bouwmateriaal, busjes met werk volk en een tractor met aanhanger vol jonge bomen, struiken, planten en rots stenen. ‘Wat een bedrijvigheid, je snapt niet hoe ze er uitkomen’ mompelde Bolwang. Het was acht uur, de mannetjes hadden net ontbeten toen er een auto voor hun deur stopte. Een lange grijze man stapte uit bukte diep en gaf ons een hand. Goede morgen ‘Ik ben Hans Leeflang ontwerper en architect van deze toekomstige Kinderboerderij en wil graag met jullie samen werken.’ Hij opende de achterbak van zijn auto en haalde er een pak tekeningen uit. Bolwang pakte een opklap tafeltje en wat stoeltjes uit ’t schuurtje en toen werden de tekeningen bekeken. ‘Prachtig en wat een schattige huisjes met die puntdakjes’ zei Baardje. Ze zaten vol aandacht alles te bekijken toen er opeens een stem achter hun klonk. ‘Hallo allemaal, ik zie dat jullie al bezig zijn.’ Het was mijnheer Bos van natuurbeheer. ‘Ik wil met jullie praten over wat voor een omheining er moet komen.’ Moet het van planken, gaas of liever een heg van planten, misschien wel rietmatten?’ ‘Wat denken jullie?’ Met de architect werd overlegd en uiteindelijk gekozen voor een houten omheining met aan vier kanten een hek. In tussen werden er boompjes geplant, coniferen , wilgen, berken en ligusterstuiken. Op de plek waar ze met graafmachines bezig waren met de vijver, werden een paar treurwilgen en esdoorns geplaatst.
 
Het was een drukte van belang, iedereen was bezig, elke dag zag je het vorderen. Hans Leeflang was heel tevreden en zei: ‘over een maand is alles klaar, dan kunnen de dieren komen.’ Hij kreeg gelijk. De huisjes waren afgebouwd en het huisje van de drie kabouters had ook een grondige opknap beurt gehad. Ze hadden nu ook een puntdak en zelfs een balkonnetje met uitzicht over het hele park was niet vergeten. Er was een mooi straatje met siersteentjes aan gelegd zodat alle huisjes goed bereikbaar waren.
Bolwang had een bordje geplaatst met als tekst : KABOUTERSTRAAT.
 
Mijnheer Bos had een auto met chauffeur aangenomen die ook voor ons kleine mannetjes beschikbaar was. Er werd de volgende dagen al gebruik van gemaakt om de kaboutertjes met hun spulletjes uit ’t Gooi op te halen en te helpen met de verhuizing. Ze hebben nu ook allemaal tevreden hun woninkjes betrokken.
 
Er gingen een paar dagen voorbij toen voor het eerst de postbode kwam met een brief die bestemd was voor de heer Baardje, Kabouterstraat 3- 1075 – Kabouterdorp.
 
Voorzichtig werd de enveloppe geopend en ’t bleek een geboorte kaartje te zijn.
 
 
EEN JONGEN!
MET VREUGDE KONDIGEN WIJ DE GEBOORTE AAN VAN ONZE ZOON
XAVIER RAY PIERRE DE RUYTER 20 Maart 2011  02.36 UUR
1840 GRAM 43 CENTIMETER
MARISKA BLANK EN MARCEL DE RUYTER
 
 
Hoera! Riep kabouter baardje tevreden.Dat ik dat nog mag beleven.
Nu ben ik OVERgrootvader geworden.Dat is met recht een eretitel!
 
Heel blij heeft het hele dorp die ochtend beschuit met muisjes gegeten met dank aan de ouders en op het geluk van: XAVIER !!