Nieuws
| Het leven op straat - zondag 11 maart 2018 |
Zondag ochtend.
Buiten regent het, binnen lekker warm op zolder achter de PC.
Ontbijtje verorberd, kop koffie naast mij op het bureau.
Kortom alles lekker voor elkaar. Heel gewoon en heel "Burgerlijk".
De mensen in het verhaal een leven op straat hebben een ander leven
door omstandigheden als werkloosheid, scheiding of alcohol misbruik of
door eigen keuze om "anders" te leven dan de meeste mensen.
Over deze kleurrijke figuren gaat het verhaal een leven op straat.
Wim was altijd al gefascineerd door aparte figuren en ik herinner mij
dat ik samen met mijn zusje en mijn moeder in de keuken zat te eten toen de deur
openvloog en er viool muziek klonk. Een klein meneertje met fonkelende ogen en
een beetje apart gekleed (lees oud pak van een smoezelige soort) stond ik de deur
opening te spelen. De twee honden die vredig in hun thee kistjes lagen te slapen vlogen
er op af. Weg met die indringer. Ze waren van plan om hun tanden er in te zetten net als
bij de schoorsteenveger de week daar voor. Honden houden niet van eigenaardig en hebben
daar een duidelijke mening over en bijbehorende actie voor. Gelukkig voor de violist lieten ze zich AF
geen twee keer zeggen en gingen de violist vanuit hun veilige plek observeren.
Hij speelde nog een riedeltje en schoof toen aan voor een bordje stamppot andijvie en een gehakt bal.
Hij sprak vervolgens vijf kwartier in een uur over allerlei onderwerpen waar een klein kind van met de oortjes stond te klapperen.
Het was een bijzondere ontmoeting!
Maar de eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik als kind net dacht als een hond....
Weg met die rare snuiter!! Laat die maar lekker op straat leven!!!
Even naar kijken en luisteren, je hoofd schudden en door lopen!
Nu zie ik het verhaal er achter en verhalen zijn het waard vertelt te worden!
